Muzyka - to wiemy-na ogół łagodzi obyczaje. Ale ta, która porywa do tańca-to dopiero potrafi zdziałać cuda!...Nie tylko bowiem wymusza na partnerach wzajemną uprzejmość, ale przez wspólnotę ruchu sprzyja porozumieniu, wycisza emocje negatywne, a bywa i tak, że doskonałe taneczne porozumienie rodzi trwalsze uczucia.Ma także wpływ na sposób i styl życia.
INŻYNIER - NAUCZYCIELEM TAŃCA
...Świeżo uzyskany dyplom inżyniera podarował matce w podzięce-jak stwierdza-za jej wieloletni trud opieki nad nim oraz nieograniczoną miłość, która dała mu niewyczerpany zapas sił na tę część życia, za którą odpowiada już sam...i następnie założył szkołę tańca. A także klub rock'n'rolla sportowego. Jest to rock'n'roll wzbogacony elementami akrobatycznymi, który wymaga ogromnej sprawności i kondycji fizycznej.
ROCK - AŻ DO ŚLUBU
W klubie tym Wardyński skupił wokół siebie grupę młodych zapaleńców. Rekrutują się na ogół spośród uczniów szkół średnich i studentów. Trzy razy w tygodniu na cztery godziny zapominają o obowiązkach, codziennych kłopotach, by całkowicie oddać się wyczerpującemu treningowi. Do perfekcji ćwiczą poznane już wcześniej figury oraz wciąż uczą się nowych. Oczywiście potrafią zatańczyć tango czy walca, ale to właśnie ów szalony rock'n'roll sprawia, że od kilku lat systematycznie przychodzą do klubu. Bo po prostu cieszy każdy kroczek zbliżający do perfekcji - w ruchu, układzie figur. Dziewczyny z klubu twierdzą, że nad zaufaniem do partnera przy akrobatycznych elementach tańca pracuje się przez długie miesiące. Czasami te zaufanie przeradza się w przyjaźń, a bywa że i w miłość i...obrączki. Historia klubu zna takie przypadki.
SZKOŁA LEPSZA NIŻ DYSKOTEKA
Uczniowie szkoły tanca, także ludzie młodzi, na początku przychodzą do niej z ciekawości. A kiedy wciągnie ich praca nad krokami i figurami tanecznymi, muzyka, towarzystwo - taniec staję się dla nich częścią życia, życiem emocjonalnym i ruchowym. Daję im zabawę, satysfakcję z umiejętności panowania nad własnym ciałem i ruchem, a zarazem zapewnia doskonałą kondycje fizyczną. Miło jest na nich popatrzeć-jak znakomicie czują muzykę. Reagują na nią z wielką wrażliwością, tańczą "całym sobą", z właściwą młodości swobodą, odwagą i błyskiem w oku. Z radością, że mogą robić to co lubią.
JAKI PAN...
Ta wspaniała atmosfera i klubu, i szkoły jest efektem pracy pana Zbyszka Wardyńskiego. Czuwa on nad treningiem każdego ucznia, reaguje błyskawicznie na każde niepowodzenie, zapobiega konfliktom między partnerami, dba o atrakcyjność zajęć. Przede wszystkim jest dla nich wzorem - wszystkie zadania demonstruje sam, bo - jak twierdzi - nie mógłby wymagać od nikogo czegoś, czego sam nie umiałby wykonać. I jest zadowolony, że szkoła, którą założył, zmusza go do stałej aktywności, do dbania o kondycję. Sylwetki, zapału do pracy i poczucia humoru może mu pozazdrościć niejeden młodzieniec.
WŁASNA POCHWAŁA TAŃCA
Obserwacja tańczącej w szkole młodzieży potwierdza moje przekonanie, że taniec to sama radość życia. Chwile spędzone na parkiecie powinny być wyzwoleniem dla ciała i umysłu. Wyrwaniem z codziennego kieratu dla każdego, kto lubi tańczy. I kto umie tańczyć. Bo samo żywiołowe i nieskoordynowane podrygiwanie w dyskotece, choć czasem i sympatyczne, nie daje tej satysfakcji, jaką mamy z umiejętności tanecznego dostosowania się do różnej muzyki.
Poddanie ciała muzyce, jeśli do tego prowadzi nas w tańcu dobry partner, to bodaj najlepsza terapia antystresowa, a zarazem ... najprzyjemniejsza ze znanych mi form gimnastyka. Żadne ćwiczenia kondycyjne czy odchudzające nie uaktywniają wszystkich grup mięśniowych w taki sposób, jaki jest możliwy w tańcu. A co najważniejsze, tu wiek nie ma znaczenia.
Bo - jak twiedzi Zbyszek Wardyński - każdego można nauczyć tańczyć. A ja dodam, że taka umiejętność każdemu jest potrzebna. Bo któż z nas nie potrzebuje wytchnienia, śmiechu, dobrej zabawy.
Aleksandra Świętochowska